OSM

Ik ben opgegroeid met het idee, dat een tattoo
voor ‘Aso’s’ is. Zo ben ik opgegroeid met heel veel (ver) oordelen over mensen
en over situaties en dingen. Zo was dat in mijn familiesysteem en we kenden
zelfs de uitdrukking OSM.... ken jij die ook? In ‘onze’ kringen was dit een
zeker wekelijks gebruikte opmerking. OSM staat voor Ons Soort Mens.

Iedereen groeit op met bepaalde ideeën, die
binnen dat gezin, familie of gemeenschap algemeen geaccepteerd zijn. Dat zijn gedachten
en grenzen , die duidelijk zijn en zo weet je of je ‘het goed doet’. Kinderen
doen alles om bij het systeem te horen en te blijven horen en zo heb ik de
afkorting OSM nog lang gebruikt en betrap ik me er zelf nog steeds op, dat ik het
soms nog wel denk....

De meeste kinderen gaan de grenzen van wat mag
of ‘heurt’ verkennen rond de puberteit. Mijn kinderen hebben zich wel eens
verbaasd en aan hun oma gevraagd hoe het nou met mij zat, maar om heel eerlijk
te zijn, heb ik niet gepuberd. Nee... de meeste mensen verdenken mij van een
heftige erg stoute puberteit, maar niks is minder waar. Ik heb me in de
puberteit niet afgezet tegen mijn ouders, maar ik ben blijven doen, wat zij
prettig vonden. Dat heb ik niet bewust gedaan, maar geheel onbewust, maar wel
om het familiesysteem niet te veel te ‘schudden’.

Maar ja; het moet er natuurlijk wel een
keertje uit.... en ik denk, dat ik nu een beetje in de puberteit ben. In ieder
geval vallen er steeds meer schellen van mijn ogen. Het is zo heerlijk en bevrijdend.

Eigenlijk is dit proces in gang gezet toen ik
ruim 17 jaar geleden aan de PABO begon. We moesten eindeloos reflecteren op ons
eigen handelen. Maar de stroomversnelling is toch wel gekomen, toen ik stopte
in het onderwijs en een eigen praktijk startte. De opleidingen, die ik
sindsdien heb gevolgd, hebben mij zoveel gegeven en dan vooral het systemisch
werken.

Ondertussen volg ik voor de tweede keer een
systemische jaartraining en de kwartjes landen nog beter. Het  niet (ver) oordelen van anderen lukt
steeds beter. Maar ook het (ver) oordelen van mezelf wordt minder.

Ik zet me af, tegen mijn oude systeem, met
liefde. Ik merk, dat ik dingen anders mag doen en eigen keuzes mag maken. Dat
is zo bevrijdend. Ik ben een soort van in de puberteit, maar het mooie is, dat
ik mijn eigen systeem kan omarmen. Dus geen herrie en verwijten, maar het
kunnen zien van wat er is en wat ik anders wil. Zonder oordeel. Zonder oordeel
naar mijn ouders en zonder oordeel naar mezelf. Ik hoor met een tweede gaatje
en een tatto niet meer bij OSM, maar ik ben Suzanne. Ik ben de dochter van mijn
ouders en het zusje van mijn zus, de vrouw van mijn man en de moeder van mijn
dochters.

En ik doe wat ik wil. Dus ik heb een tweede
gaatje in beide oren en een tatto op mijn arm. Hiermee hoor ik niet meer bij
OSM, maar ik blijf deel uit maken van mijn familiesysteem.